یه کتاب دارم میخونم به اسم آیین زندگی، یه جاش میگه: کودکان به فکر بزرگ شدن هستن، نوجوانها به فکر بلوغ، بعد از این دوران انسان خواستار ازدواج و تشکیل خانواده میشه، بعد در انتظار بازنشستگی، بعد از بازنشستگی به گذشته فکر میکنه که چقدر فرصت از دست داده ... تشویق میکنه به زندگی در زمان حال... اینکه نگرانی هیچ سودی نداره، برای تصمیمی که میگیریم بدترین حالتی که ممکنه اتفاق بیفته رو متصور شیم و اینو بدونیم که بعد از اتفاقای منفی هم هزار جور پلن میتونیم داشته